عطیه

این پست رو برای عطیه ی عزیزم می نویسم  

می خوام بدونه خیلی دوستش دارم  

بیشتر از هر کسی و هر چیزی ... 

عطیه گلم تو این مدت که نیستم دلم بی نهایت برات تنگ میشه ... 

برای دردو دلامون...قهرای شوخی شوخی مون...شیطنت های خنده دارمون... 

نمی دونم تو از رفتنم ناراحتی یانه... 

فقط می دونم یه جورایی دلگیری ازم  

به خاطر خیلی از کارایی که واقعا دسته خودم نیستن و یه حسی وادارم میکنه  

انجامشون بدم  

اگه گاهی ناراحتم بدون  

دلم برات تنگ میشه  

بدون هیچ وقت و تو هیچ لحظه و تحت هیچ شرایطی فراموشت نمی کنم  

هم تو رو هم اون دوتا گورجکی که صندلی کناریمون میشیننو یه ریز می خندن  

سارا و نازنین... 

دلم برای همتون تنگ میشه  

خیلی دوستتون میدارم  

خانم مهندس ها ی اینده!  

می دونی چیه  

آره حتما می دونی  

خیلی دوستت دارم  

فکر نکنی لوسما... 

خیال نکن خود شیرینیه  

واقعا برام عزیزی.... 

وقتی حس می کنم تو هم منو دوست داری ناخود آگاه شاد میشم  

                                         

دوستت دارم نه تنها برای آنچه که هستی  

بلکه  

برای آنچه که هستم  

هنگامی که با تو ام  

دوستت دارم  

نه تنها برای انچه که از من میسازی  

دوستت دارم  

برای بخشی از وجودم  

که تو  

شکوفایش می کنی  

     
از همین حالا دلم تنگ شده  

می بینی چه قدر دوستت دارم  

باید به همچین دوستی افتخار کرد مگه نه؟          
از طرف من به نازی و سارا سلام برسون و بهشون بگو 

تو هر لحظه و هرثانیه به 

یادتونم دوست جونی های من          
 

نازی جونم ما رو فراموش نکنی ها  

و تو سارای خوشگلم  

سر کلاس به جای منم  

حرف بزن.... 

عطیه ! 

امیدوارم وقتی این پست رو می خونی ازم دلگیر نباشی 

چون 

. 

. 

. 

. 

. 

واقعا طاقت ناراحتی تو رو ندارم  

اونم اگه  

از دست من باشه  

. 

. 

.. 

      
دوستت دارم نه به خاط اینکه دوستم داری بلکه به خاطر اینکه  

اگه گفتی ؟ 

. 

. 

. 

. 

چون لایق دوست داشتنی ! 

شاید تعجب کنید چرا دارم شاد می نویسم  

اخه قول دادم  

به اون کسی که دوستش دارم  

قول دادم  

که دیگه  

غمگین نباشم و  

به عشقمون فکر کنم ....