مهر سکوت

 

وقتی می خوام احساسمو بهت بگم تموم واژه ها رو گم می کنم  

چه برسه به کلمات ... 

چه قدر قشنگه اسمتو از زبون کسی که دوستش داری بشنوی  

و قشنگتر از اون اینه که بهت بگه 

دوستت دارم ! 

راستی دوستت دارم کلمه س یا جمله ؟ 

بارها خواستم بهت بگم اما بغض تو گلوم مانع شد... 

ترس قلبم رو گرفت 

با همه ی شجاعتم کم آوردم  

یه حس عجیبی مانع شد  

همون حس که بهش می گن عاشقی  

*ترس از دست دادن تو....* 

می دونم برات خیلی کمم.. 

می دونم تو از تبار برف و آسمونی و مث  

یه فرشته ای ولی من خیلی باشم یه ادمه معمولی ام  

یه دختر با یه قلبه ترک خورده... 

قبول کردنم خیلی  سخته نه ؟ 

می دونم .... 

اعتراضی نیست زیبای من ! 

من به داشتن آغوشت قانعم.... 

یه جای کم واسه زندگی کردنه این قلب تنها... 

بچگی کردم ببخش.. 

نفهمیدم چشم گفتن من وقتی کلی چشم به فرمان توان به چشمت نمی آد  

ولی با این همه من تسلیم نشدم... 

یه حسی بهم میگه تو فقط ماله منی 

فقط و فقط ماله الهه... 

نمی خوام تقدیر عشقمون رو به گروگان بگیره.. 

نمی خوام تو هم مث اون با بی رحمی ترکم کنی و  

درجواب اشک های من خیلی آرووم بگی  

*من و ببخش ...قسمت نبود* 

نمی خوام تو هم مث اون تو لحظه ی آخر نیم نگاهی بهم بکنی و با بغض بگی  

* خداحافظ برای همیشه آبجی ابدی من...* 

من نمی خوام تو برام فقط یه داداشی باشی 

می خوام عشقت ماله من شه... 

من دوستت دارم اما.. 

می ترسم بهت بگم.. 

تر س از دست دادن تو  

مهر سکوتی به لبهام زده که هیچ ترانه ای نمی تونه اونو بشکنه  

کاش واژه های خسته ی منو بفهمی 

کاش حس منو لمس کنی 

کاش بفهمی بی اونکه بدونی خیلی دوستت دارم !